(zły) urok

См. также в других словарях:

• urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• uroczyć — dk VIb, uroczyćczę, uroczyćczysz, uroczyćocz, uroczyćczył, uroczyćczony «według wierzeń ludowych: rzucić zły urok, czary na kogoś, na coś; urzec» …   Słownik języka polskiego

• pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …   Słownik frazeologiczny

• pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… …   Słownik języka polskiego

• szatański — szatańskiscy «odnoszący się do szatana, pochodzący od szatana; taki, jaki jest zwykle przypisywany szatanowi; złośliwy, niebezpieczny, zły; diabelski» Szatański uśmiech. Szatańska radość. Szatańskie zamiary, pomysły. Szatański urok. ∆ bot. Grzyb… …   Słownik języka polskiego